Gaudi wzorował się na sanktuarium Apollina w Delfach, podkreślił granice parku, tworząc wiadukty i arkady z naturalnych kamieni. Dwa pawilony przy wejściu, zbudował na planie owalu a ich ściany zostały pokryte mozaiką. Symbolem ogrodu jest kolorowa Jaszczuka umieszczona na szczycie monumentalnych schodów. Najważniejszym elementem parku jest dwupoziomowy plac, jego dolna część miała pełnić funkcję targowiska, zaś górna jest otwartym tarasem z widokiem na miasto, wokół tarasu wije się kręta ławka, pokryta kolażem. Park jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Parc Güell
Park Guell to park zaprojektowany przez Gaudiego na prośbę jego przyjaciela Eusebio Guella, który sfinansował całe przedsięwzięcie. Miejsce to miało stanowić osiedle dla burżuazji, projekt jednak nie został ukończony mimo prowadzonych prac w latach 1900 – 1914. Zaś w 1923 roku ten teren został wykupiony przez władze miejskie i przekształcony w park. Plan zakładał zbudowanie ogrodowej dzielnicy obejmującej 60 działek, postawiono jednak tylko 5 budynków. W jednym z nich dzisiaj mieści się Casa Museu Gaudi, w którym przechowywane są niektóre z jego mebli, rysunków czy projektów. Gaudi mieszkał tam od 1906 r. do swojej śmierci w 1926 r.
